بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِی خَلَقَ ﴿۱﴾
بخوان به نام پروردگارت كه آفرید (۱)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾
انسان را از علق آفرید (۲)
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾
بخوان و پروردگار تو كریمترین [كریمان] است (۳)
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾
همان كس كه به وسیله قلم آموخت (۴)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿۵﴾
آنچه را كه انسان نمى دانست [بتدریج به او] آموخت (۵)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿۶﴾
حقا كه انسان سركشى مى كند (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾
همین كه خود را بى نیاز پندارد (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾
در حقیقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿۹﴾
آیا دیدى آن كس را كه باز مى داشت (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾
بنده اى را آنگاه كه نماز مى گزارد (۱۰)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾
چه پندارى اگر او بر هدایت باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾
یا به پرهیزگارى وادارد [براى او بهتر نیست] (۱۲)
أَرَأَیْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾
[و باز] آیا چه پندارى [كه] اگر او به تكذیب پردازد و روى برگرداند [چه كیفرى در پیش دارد] (۱۳)
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿۱۴﴾
مگر ندانسته كه خدا مى بیند (۱۴)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿۱۵﴾
زنهار اگر باز نایستد موى پیشانى [او] را سخت بگیریم (۱۵)
نَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾
[همان] موى پیشانى دروغزن گناهپیشه را (۱۶)
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿۱۷﴾
[بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷)
سَنَدْعُ اَّبَانِیَةَ ﴿۱۸﴾
بزودى آتشبانان را فرا خوانیم (۱۸)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزدیك گردان (۱۹)
العلق
وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِیرًا ﴿۱۰۵﴾
و آن [قرآن] را به حق فرود آوردیم و به حق فرود آمد و تو را جز بشارت دهنده و بیمرسان نفرستادیم (۱۰۵)
وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنْزِیلًا ﴿۱۰۶﴾
و قرآنى [با عظمت را] بخش بخش [بر تو] نازل كردیم تا آن را به آرامى به مردم بخوانى و آن را به تدریج نازل كردیم (۱۰۶)
قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذَا یُتْلَى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا ﴿۱۰۷﴾
بگو [چه] به آن ایمان بیاورید یا نیاورید بى گمان كسانى كه پیش از [نزول] آن دانش یافته اند چون [این كتاب] بر آنان خوانده شود سجده كنان به روى درمى افتند (۱۰۷)
وَیَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا ﴿۱۰۸﴾
و مى گویند منزه است پروردگار ما كه وعده پروردگار ما قطعا انجامشدنى است (۱۰۸)
وَیَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ یَبْكُونَ وَیَزِیدُهُمْ خُشُوعًا ﴿۱۰۹﴾
و بر روى زمین مى افتند و مى گریند و بر فروتنى آنها مى افزاید (۱۰۹)
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَنَ أَیًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِكَ سَبِیلًا ﴿۱۱۰﴾
بگو خدا را بخوانید یا رحمان را بخوانید هر كدام را بخوانید براى او نامهاى نیكوتر است و نمازت را به آواز بلند مخوان و بسیار آهسته اش مكن و میان این [و آن] راهى [میانه] جوى (۱۱۰)
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَكُنْ لَهُ شَرِیكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِیرًا ﴿۱۱۱﴾
و بگو ستایش خدایى را كه نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى شریكى دارد و نه خوار بوده كه [نیاز به] دوستى داشته باشد و او را بسیار بزرگ شمار (۱۱۱)
الإسراء
الإسراء
مبعث پیامبرگرامی اسلام حضرت محمدمصطفی صلی الله علیه وآله وسلم وعیدمبعث را به عموم مسلمانان وامت اسلامی وبخصوص به ملت بزرگ ایران اسلامی تبریک عرض می کنیم وآرزوی سلامتی و توفیق از خدا داریم.
یاحق
درباره این سایت