بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾
[آرى] جهنم [از دیر باز] كمینگاهى بوده (۲۱)
لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿۲۲﴾
[كه] براى سركشان بازگشتگاهى است (۲۲)
لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿۲۳﴾
روزگارى دراز در آن درنگ كنند (۲۳)
لَا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾
در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى (۲۴)
إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿۲۵﴾
جز آب جوشان و چركابه اى (۲۵)
جَزَاءً وِفَاقًا ﴿۲۶﴾
كیفرى مناسب [با جرم آنها] (۲۶)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾
آنان بودند كه به [روز] حساب امید نداشتند (۲۷)
وَكَذَّبُوا بِآیَاتِنَا كِذَّابًا ﴿۲۸﴾
و آیات ما را سخت تكذیب میکردند (۲۸)
وَكُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ كِتَابًا ﴿۲۹﴾
و حال آنكه هر چیزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آورده ایم (۲۹)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾
پس بچشید كه جز عذاب هرگز [چیزى] بر شما نمى افزاییم (۳۰) النبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿۶﴾
آن روز كه لرزنده بلرزد (۶)
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿۷﴾
و از پى آن لرزه اى [دگر] افتد (۷)
قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿۸﴾
در آن روز دلهایى سخت هراسانند (۸)
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿۹﴾
دیدگان آنها فرو افتاده (۹)
یَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ ﴿۱۰﴾
گویند آیا [باز] ما به [مغاك] زمین برمى گردیم (۱۰)
أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿۱۱﴾
آیا وقتى ما استخوانریزه هاى پوسیده شدیم [زندگى را از سر مى گیریم] (۱۱)
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿۱۲﴾
[و با خود] گویند در این صورت این برگشتى زیان آور است (۱۲)
فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾
و[لى] در حقیقت آن [بازگشت بسته به] یك فریاد است [و بس] (۱۳)
فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿۱۴﴾
و بناگاه آنان در زمین هموار خواهند بود (۱۴)
هَلْ أَتَاكَ حَدِیثُ مُوسَى ﴿۱۵﴾
آیا سرگذشت موسى بر تو آمد (۱۵)
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿۱۶﴾
آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد (۱۶)
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿۱۷﴾
به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است (۱۷)
فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى ﴿۱۸﴾
و بگو آیا سر آن دارى كه به پاكیزگى گرایى (۱۸)
وَأَهْدِیَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿۱۹﴾
و تو را به سوى پروردگارت راه نمایم تا پروا بدارى (۱۹)
فَأَرَاهُ الْآیَةَ الْكُبْرَى ﴿۲۰﴾
پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود (۲۰)
فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿۲۱﴾
و[لى فرعون] تكذیب نمود و عصیان كرد (۲۱)
ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى ﴿۲۲﴾
سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست (۲۲)
فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿۲۳﴾
و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد (۲۳)
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿۲۴﴾
و گفت پروردگار بزرگتر شما منم (۲۴)
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾
و خدا [هم] او را به كیفر دنیا و آخرت گرفتار كرد (۲۵)
إِنَّ فِی ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿۲۶﴾
در حقیقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در این [ماجرا] عبرتى است (۲۶)
أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿۲۷﴾
آیا آفرینش شما دشوارتر است یا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (۲۷)
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿۲۸﴾
سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معین] درست كرد (۲۸)
وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿۲۹﴾
و شبش را تیره و روزش را آشكار گردانید (۲۹)
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿۳۰﴾
و پس از آن زمین را با غلتانیدن گسترد (۳۰)
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿۳۱﴾
آبش و چراگاهش را از آن بیرون آورد (۳۱)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿۳۲﴾
و كوهها را لنگر آن گردانید (۳۲)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۳﴾
[تا وسیله] استفاده براى شما و دامهایتان باشد (۳۳)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿۳۴﴾
پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد (۳۴)
یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿۳۵﴾
[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشیده است به یاد آورد (۳۵)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿۳۶﴾
و جهنم براى هر كه بیند آشكار گردد (۳۶)
فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿۳۷﴾
اما هر كه طغیان كرد (۳۷)
وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿۳۸﴾
و زندگى پست دنیا را برگزید (۳۸)
فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿۳۹﴾
پس جایگاه او همان آتش است (۳۹)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿۴۰﴾
و اما كسى كه از ایستادن در برابر پروردگارش هراسید و نفس خود را از هوس باز داشت (۴۰)
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿۴۱﴾
پس جایگاه او همان بهشت است (۴۱)
یَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ﴿۴۲﴾
در باره رستاخیز از تو مى پرسند كه فرارسیدنش چه وقت است (۴۲)
فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا ﴿۴۳﴾
تو را چه به گفتگو در آن (۴۳)
إِلَى رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا ﴿۴۴﴾
علم آن با پروردگار تو است (۴۴)
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشَاهَا ﴿۴۵﴾
تو فقط كسى را كه از آن مى ترسد هشدار مى دهى (۴۵)
كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿۴۶﴾
روزى كه آن را مى بینند گویى كه آنان جز شبى یا روزى درنگ نكرده اند (۴۶) النازعات
هرکسی ظلم کرده سزایش را خواهد دید.ظلم ظالم برجای نمی ماند.مثل فرعونیان که سرانجامشان به درک واصل شد.
چه مردم را به عمداز گرسنگی بمیرانید ویا مریض کنید ویا فلج کنید ویا دیوانه و یا سرشان رابیریدویا بسوزانیدو.سزای جنایتان را ازسوی حدا خواهید دیدومثل فرعونیان به درک واصل خواهیدشد.ظلم ظالم برجای نمی ماند.افرادی که چنین کارهای زشت را انجام داده اند قسی القلب وحرامزاده هستندودرحرامزادگی به فرزندان معاویه که لعنت خدا براو وجدوآبادش وفرزندش بزید بادشباهت دارند. و اینان از نسل بنی امیه هستند.داعش نسل بنی امیه است واینان خود داعشیند.کسانی که با مردم کشورش وجامعه اش چنین جنایتی را بکند. خدا نسل این گونه جانیها را که روی جاندران حیوانات درکره خاکی را سفید کرده اند از روی زمین وخصوصا" از جامعه اسلامی برداردومنقرض کند.
آمین یارب العالمین.
یاحق
درباره این سایت