إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ ﴿۵۲﴾
هنگامى كه بر او وارد شدند و سلام گفتند [ابراهیم] گفت ما از شما بیمناكیم (۵۲)
قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِیمٍ ﴿۵۳﴾
گفتند مترس كه ما تو را به پسرى دانا مژده مى دهیم (۵۳)
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِی عَلَى أَنْ مَسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿۵۴﴾
گفت آیا با اینكه مرا پیرى فرا رسیده است بشارتم مى دهید به چه بشارت مى دهید (۵۴)
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِینَ ﴿۵۵﴾
گفتند ما تو را به حق بشارت دادیم پس از نومیدان مباش (۵۵)
قَالَ وَمَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ﴿۵۶﴾
گفت چه كسى جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید مى شود (۵۶)
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿۵۷﴾
[سپس] گفت اى فرشتگان [دیگر] كارتان چیست (۵۷)
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِینَ ﴿۵۸﴾
گفتند ما به سوى گروه مجرمان فرستاده شده ایم (۵۸)
إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۵۹﴾
مگر خانواده لوط كه ما قطعا همه آنان را نجات مى دهیم (۵۹)
إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِینَ ﴿۶۰﴾
جز آنش را كه مقدر كردیم او از بازماندگان [در عذاب] باشد (۶۰)
فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿۶۱﴾
پس چون فرشتگان نزد خاندان لوط آمدند (۶۱)
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿۶۲﴾
[لوط] گفت شما مردمى ناشناس هستید (۶۲)
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِیهِ یَمْتَرُونَ ﴿۶۳﴾
گفتند [نه] بلكه براى تو چیزى آورده ایم كه در آن تردید میکردند (۶۳)
وَأَتَیْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿۶۴﴾
و حق را براى تو آورده ایم و قطعا ما راستگویانیم (۶۴)
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا یَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَیْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿۶۵﴾
پس پاسى از شب [گذشته] خانواده ات را حركت ده و [خودت] به دنبال آنان برو و هیچ یك از شما نباید به عقب بنگرد و هر جا به شما دستور داده مى شود بروید (۶۵)
وَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِینَ ﴿۶۶﴾
و او را از این امر آگاه كردیم كه ریشه آن گروه صبحگاهان بریده خواهد شد (۶۶)
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿۶۷﴾
و مردم شهر شادى كنان روى آوردند (۶۷)
قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ ضَیْفِی فَلَا تَفْضَحُونِ ﴿۶۸﴾
[لوط] گفت اینان مهمانان منند مرا رسوا مكنید (۶۸)
وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ﴿۶۹﴾
و از خدا پروا كنید و مرا خوار نسازید (۶۹)
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِینَ ﴿۷۰﴾
گفتند آیا تو را [از مهمان كردن] مردم بیگانه منع نكردیم (۷۰)
قَالَ هَؤُلَاءِ بَنَاتِی إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِینَ ﴿۷۱﴾
گفت اگر مى خواهید [كارى مشروع] انجام دهید اینان دختران منند [با آنان ازدواج كنید] (۷۱)
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِی سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿۷۲﴾
به جان تو سوگند كه آنان در مستى خود سرگردان بودند (۷۲)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ ﴿۷۳﴾
پس به هنگام طلوع آفتاب فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۷۳)
فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّیلٍ ﴿۷۴﴾
و آن [شهر] را زیر و زبر كردیم و بر آنان سنگهایى از سنگ گل باراندیم (۷۴)
إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِینَ ﴿۷۵﴾
به یقین در این [كیفر] براى هوشیاران عبرتهاست (۷۵)
وَإِنَّهَا لَبِسَبِیلٍ مُقِیمٍ ﴿۷۶﴾
و [آثار] آن [شهر هنوز] بر سر راهى [دایر] برجاست (۷۶)
إِنَّ فِی ذَلِكَ لَآیَةً لِلْمُؤْمِنِینَ ﴿۷۷﴾
بى گمان در این براى مؤمنان عبرتى است (۷۷)
وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَیْكَةِ لَظَالِمِینَ ﴿۷۸﴾
و راستى اهل ایكه ستمگر بودند (۷۸)
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِینٍ ﴿۷۹﴾
پس از آنان انتقام گرفتیم و آن دو [شهر اكنون] بر سر راهى آشكاراست (۷۹)
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِینَ ﴿۸۰﴾
و اهل حجر [نیز] پیامبران [ما] را تكذیب كردند (۸۰)
وَآتَیْنَاهُمْ آیَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِینَ ﴿۸۱﴾
و آیات خود را به آنان دادیم و[لى] از آنها اعراض كردند (۸۱)
وَكَانُوا یَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا آمِنِینَ ﴿۸۲﴾
و [براى خود] از كوهها خانه هایى مى تراشیدند كه در امان بمانند (۸۲)
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِینَ ﴿۸۳﴾
پس صبحدم فریاد [مرگبار] آنان را فرو گرفت (۸۳)
فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا یَكْسِبُونَ ﴿۸۴﴾
و آنچه به دست مى آوردند به كارشان نخورد (۸۴)
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیلَ ﴿۸۵﴾
و ما آسمانها و زمین و آنچه را كه میان آن دو است جز به حق نیافریده ایم و یقینا قیامت فرا خواهد رسید پس به خوبى صرف نظر كن (۸۵)
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِیمُ ﴿۸۶﴾
زیرا پروردگار تو همان آفریننده داناست (۸۶)
درباره این سایت